Verrassing

Sinds zijn laatste afspraak via de datingsite is hij voorzichtig geworden. Nooit meer wil hij de vernedering ervaren die hij voelde, toen “endlesslove35” niet kwam opdagen. Toch was er nu die mooie, opwindende vrouw. Ze leek oprecht. Inmiddels hebben ze telefoonnummers uitgewisseld, hebben ze via facetime gekletst en sturen ze elkaar een paar keer per dag een bericht. Hij vertelt haar niets over zijn mislukkingen en al helemaal niets over zijn smeekbeden aan zijn ex. Hij vraagt Corina dagelijks of ze alsjeblieft weer terug wil komen met de kinderen. Nee, zijn nieuwe liefje denkt dat hij een “happy single” is. Hij is vanochtend aangekomen in zijn geboorteplaats Ravenna. Hij heeft een appartement aan zee tot zijn beschikking, die zijn tante normaal gesproken aan toeristen verhuurt. Morgen zal hij zijn zieke opa bezoeken.

Zij heeft een goedlopende life-coaching praktijk en is niet meer op zoek naar de ware. Ze heeft af en toe een date met een mooie man, maar ze houdt van haar onafhankelijke leven. Nu is ze echter gestuit op het profiel van Gianni. Een Italiaan, die al jaren in Nederland woont. Hij handelt in exclusieve Italiaanse schoenen.
Tegen haar principes heeft ze hem haar nummer gegeven en sturen ze elkaar opwindende en uitdagende berichtjes. Hij heeft haar laten weten dat hij een paar dagen naar zijn geboorteplaats gaat. Wat hij niet weet, is dat zij ook afgereisd is naar Ravenna. Ze wil hem verrassen.

Aan het begin van de middag meldt hij zich.
“Hé schoonheid, ik ben er.”
“Waar precies?”
“In Ravenna, doet het ertoe waar precies?”
“Nee, ik kom toch niet naar je toe.”
“Precies, haha.”
“Ik wil dat jij naar mij komt.”
“Ik zou niets liever willen, maar je vraagt het onmogelijke.”
“Wat zou je met me doen dan? ;-)”
Hij denkt aan zijn tas met daarin zijn “geheim”. Uit voorzorg heeft hij die meegenomen. Als de buren de kat komen voeren, hoeven ze dat niet tegen te komen.
“Ik zou je meesleuren naar mijn hol en daar zou ik wat verrassingen voor jou in petto hebben.”
“Kom me maar halen. Caffè Gentili. Verrassing!”
Ze stuurt een foto van de lunch en het uitzicht op de zee.
Het blijft stil.

Hij is perplex. Ze is helemaal hierheen gekomen. Hij weet niet of hij het fantastisch of eng moet vinden. Wat als zijn familie hen ziet. Zij weten niet dat zijn vrouw met de kinderen vertrokken is. Wat is hij blij met het appartement dat ver bij de straten van zijn tante, opa en zijn broer vandaan ligt.

Hij kan niet anders dan er naar toe gaan. Als ze elkaar zien, gebeurt er iets bijzonders. Als verliefde tieners eten en drinken ze wat en op de weg naar huis, koopt hij nog een paar mooie flessen wijn.
Wat er die nacht gebeurd is, kan Marlou zich maar vaag herinneren. Het was heerlijk, maar ze hebben teveel wijn gedronken. Gianni ligt diep te slapen. De knappe man ziet er opeens uit als een grote baby. De warmte van de nieuwe dag is al voelbaar. Ze stapt uit bed en voelt de heerlijke koelte van de witte marmeren vloer onder haar voeten.
Ze gaat plassen en neemt een glas water. Dan gaat ze terug de slaapkamer. Ze ziet haar weekendtas. Die staat nog ingepakt alsof ze net is binnengelopen. Ze hoort een zacht gezoem. Ze gaat op zoek. Het komt uit zijn tas. Ze maakt de tas voorzichtig open. Als zij erin kijkt ziet zij attributen, die ze herkent, maar die ze absoluut niet verwachtte. Een leren pakje, een masker, een zweep en laarzen. Dan ziet zij waar het gezoem vandaan kwam. Een telefoon licht op. Ze kan zich niet bedwingen. Ze ziet een foto van zijn huiskamer. Die zag ze eerder met chatten. Op de bank zit een jonge vrouw met drie lachende kinderen. Twee van de kinderen zijn zijn evenbeeld. “Verrassing” staat er onder.
Ze voelt zich verraden. Hij slaapt nog steeds. Dan bedenkt ze iets. Ze trekt het pakje, de te grote laarzen en het masker aan. Ze gruwelt van het masker, maar zet het wel op. Ze pakt de handboeien en maakt zijn polsen heel voorzichtig vast aan de spijlen. Hij beweegt wat, maar wordt niet wakker. Ze poseert zich achter hem. Hij doet zijn ogen open. Ze richt de telefoon op hen beide. Zijn ogen zijn gericht op de zweep waarmee ze zijn buik aanraakt. Hij lacht. Dan drukt ze op de knop. Onder de foto typt ze “verrassing” en drukt op ‘send’. “Wat doe je?” vraagt hij, nu klaarwakker.

Zonder iets te zeggen legt ze de kleding terug in de tas en de telefoon er bovenop. “Maak me los’, beveelt hij. Zonder te reageren op zijn bevelen en smeken trekt zij haar jurk aan, pakt haar tas en vertrekt. “Ik hou niet van spelletjes. Ciao!” roept ze en knalt de voordeur dicht.

Slenterend laat ze zich daarna verwarmen door de zon. Weggaan zou zonde zijn. Ze wandelt richting strand. Daar schiet ze een prachtig hotelletje in. Ze staat bij een lege balie en drukt op de knop. Uit het kantoor komt een man van een jaar of vijftig. Hij heeft golvend zwart haar en grijzende slapen. Hij lacht haar toe met prachtige witte tanden en zegt: “Ciao bella, welkom in Ravenna. Ik ben Davide.”