Moederdag-bel je moeder

In mijn ‘postvak in’ staat een bericht van ‘outlook’. Bel je moeder direct vanuit je postvak.

Natuurlijk denken de reclamemakers na over mensen zoals ik, die hun moeder moeten missen. Toch kiezen ze ervoor om dit naar al hun klanten te sturen. De groep eventueel gekwetste, moederloze types stapt hier waarschijnlijk snel overheen en de groep die er wel gebruik van maakt is groter.

Maar wat nu? Ze beloven me wat. Ik wil mijn gesprek! Hoe gaan jullie dat regelen, ‘outlook’? Een skype verbinding met het hiernamaals?

Het is nu ruim 5 jaar geleden dat ik haar voor het laatst sprak.
Sindsdien is er nogal wat gebeurd. Het wordt een lang gesprek, denk ik.

“Mam, ik ben het”

“Ja, ik hoor het. Dat is lang geleden.”

“Zeker. Ik heb een hoop te vertellen. Maar eerst jij.”

“Het is hier wel aardig hoor. Lekker kijken naar alles en iedereen, samen met Roos en John en overal commentaar op leveren.”

“Is dat alles wat je doet?”

“Nou nee, dat kijken, daar krijg je al snel genoeg van. Iedereen maakt steeds dezelfde fouten. Wij kunnen jullie helaas niet behoeden voor stommiteiten. We kaarten, drinken een borrel en praten. Er zijn hier meer bekenden dan bij jullie.”

“Je weet dat ik een boek heb geschreven over ons?”

“Natuurlijk, maar je had er wel meer van moeten verkopen. Dat had ik een stuk beter gedaan. Je moeder is en blijft een oude verkoopster.”

“Ik had niet gedacht er rijk van te worden, mam. Ben je niet boos over wat ik allemaal schrijf?”

“Boos, welnee! Ik ben trots op je, dat je alles zo goed onder woorden weet te brengen. Bovendien, ik ben er niet meer, dus het kan geen kwaad.
Ik weet ook dat je een schrijfwedstrijd hebt gewonnen. Gefeliciteerd.”

“Wil je stoppen met het spelen met onze electriciteit?”

“Oh, had je door dat ik dat was? Haha, geintje joh. Maar eh… ze vragen of ik wil stoppen met ouwehoeren. Dag schat. Ik hou van je.”

“Dag mam, het ga je goed.”