Maak contact, praat, lach, speel

Zojuist komt er op Facebook een filmpje voorbij dat iemand deelt. Uit het filmpje kan ik niet opmaken over wie het gaat, maar het lijkt erop dat het iets met Israël/Palestina te maken heeft. De tekst erbij geeft aan dat dit filmpje gedeeld moet worden, zodat de wereld kan zien wat voor een vreselijke mensen het zijn. Welke groep precies, weet ik niet.

Ik moet mijn instellingen veranderen, want filmpjes beginnen spontaan te draaien als ik er langs scrol. Ik zie een gruwelijk tafereel. Een klein jongetje van een jaar of zes wordt in een afgesloten ruimte met betonnen muren geslagen en getrapt. Tegen beter weten in, kijk ik verder. De aanvallers zijn met z’n tweeën en dan is er nog degene die filmt. Er wordt door de grootste jongen van naar schatting elf jaar een brandende peuk achter in zijn shirtje gegooid. Daarna pesten en dreigen ze nog even verder en dan gaat de grote jongen het kleintje bedreigen met nog een brandende sigaret en drijft hem alle kanten op. Af en toe raakt hij hem even aan met de sigaret. Nu stop ik met kijken. Ik kan het niet meer aanzien.

Het kan mij niets schelen tot welke groep de kinderen behoren. Israëli, Palestijnen of nog anders, het maakt niets uit. Dit filmpje wordt dus gebruikt om de groep van de pesters te haten. Ik doe er niet aan mee. Ik zal het niet delen en ik zal er geen commentaar onder zetten, omdat het daarmee ongevraagd ook bij mijn vrienden langs komt. Ik snap dat het in bovenstaande regio moeilijk is om iets te veranderen.
Maar wat daar gebeurt, gebeurt overal. Ook hier, al is het minder extreem. Gisteren krijg ik nog een grote bek van een paar kinderen. Ze zijn nog geen tien jaar. Waarom? Geen idee. Misschien omdat ik ze vroeg of ze niet op de schooldeur wilde schoppen. Ik moet oprotten met mijn lelijke kop.

Ik zie alleen kinderen. Deze kinderen hebben van hun omgeving zo leren haten, dat ze in staat zijn om een kleine jongen, die bij de gehate groep behoort, te martelen.
Er zijn kinderen die zo weinig gevoel voor anderen hebben, dat ze het prima vinden om een volwassen vrouw, die ze vraagt iets niet te doen, uit te schelden. Wat doen deze jongens als ze volwassen zijn? Ze hebben dit geleerd. Ze hebben niet geleerd hoe je wel met mensen omgaat. Dit doen kinderen niet uit zichzelf, ze leren van ons. Laten we ze alsjeblieft opvoeden. Laten we ze volgieten met liefde, aandacht en respect voor de wereld en alles wat daarin leeft. Laat ze buiten spelen, maar niet hele dagen rondzwerven. Laat ze spelen, maar niet de hele dag voor een beeldscherm. Maak contact met ze, praat, lach, speel en deel je tijd met hen, zolang ze nog klein zijn. We hebben de taak om kinderen te leren om elkaar te accepteren. Leer ze alsjeblieft om van andere mensen te houden of als je niet van ze kunt houden, ze te laten zijn wie ze zijn. Dat is wat iedereen wil. Je wilt zijn wie je bent, zonder dat je wordt lastig gevallen.